7Ardından Lea çocuklarıyla birlikte yaklaşıp eğildi. En son da Yusuf'la Rahel yaklaşıp eğildi.
8Esav, “Karşılaştığım öbür topluluğun anlamı neydi?” diye sordu.
Yakup, “Efendimi hoşnut etmek için” diye yanıtladı.
9Esav, “Benim yeterince malım var, kardeşim” dedi, “Senin malın sana kalsın.”
10Yakup, “Olmaz, eğer sevgini kazandımsa, lütfen armağanımı kabul et” diye karşılık verdi, “Senin yüzünü görmek Tanrı'nın yüzünü görmek gibi. Çünkü beni kabul ettin.
11Lütfen sana gönderdiğim armağanı al. Tanrı bana öyle iyilik yaptı ki, her şeyim var.” Armağanı kabul ettirinceye kadar diretti.
12Esav, “Haydi yolumuza devam edelim” dedi, “Ben önünsıra gideceğim.”
13Yakup, “Efendim, bilirsin, çocuklar narindir” dedi, “Yanımdaki koyunların, sığırların yavruları var. Hayvanları bir gün daha yürümeye zorlarsak hepsi ölür.